Ludwikowice Kłodzkie - Sowina - Gontowa - Świerki Dolne
• Remigiusz Mróz, Projekt Riese, Poznań 2022
Riese (niem.) znaczy "olbrzym, gigant". Tym słowem nazwali naziści swój projekt budowy w Górach Sowich i w Książu podziemnego kompleksu obejmującego kwaterę Hitlera i jego sztabu, fabryki zbrojeniowej i laboratoriów opracowujących nowe gatunki broni.
Wykuwane od 1943 roku przez więźniów obozu Gross Rosen bunkry i tunele zainspirowały najbardziej znanego współcześnie autora powieści sensacyjnych i detektywistycznych, Remigiusza Mroza, prowadzącego w postpandemicznym Projekcie Riese swoich współczesnych bohaterów tunelami (Osówka, Włodarz, Soboń, Rzeczka), w których uwięźli wskutek eksplozji oraz przez różne „bańki czasoprzestrzenne” otwierające się za sprawą tajemniczego die Glocke, dzwonu.
PROJEKT Riese
Góry Sowie to pasmo górskie w Sudetach Środkowych w południowo zachodniej części Polski. Zajmują 200 km kwadratowych. Rozciągają się na długości 26 km.
Tekst: Góry Sowie za Wikipedią
W czasie II wojny światowej Góry Sowie stały się areną budowlanego przedsięwzięcia, którego przeznaczenia historycy nie są pewni do dnia dzisiejszego. Po licznych nalotach na niemieckie fabryki, władze III Rzeszy postanowiły o przeniesieniu strategicznych zakładów pracujących na rzecz wojska w głąb kraju, by znalazły się one poza zasięgiem alianckich samolotów. W 1943 roku rękami więźniów z obozu koncentracyjnego Gross Rosen zaczęto drążyć podziemne korytarze w Górach Sowich. Ich liczba i ogrom wykonanych do końca wojny prac zadziwia i skłania do snucia czasami fantastycznych wizji mających na celu wyjaśnienie przeznaczenia podziemnych hal i korytarzy. Mimo że od zakończenia wojny minęło kilkadziesiąt lat, nie są znane plany budowy ani szczegóły dotyczące kompleksu Riese, bo tak nazwane zostało całe przedsięwzięcie.
Tekst: Serwis Turystyczny www.naszesudety.pl.
Remigiusz Mróz w książce pt.”Projekt Riese” umiejscawia akcję w obiektach wchodzących w skład Riese. Teorie określają, że miał być to kompleks zbrojeniowy, tajne laboratorium i prace nad bombą atomową, wielki schron dla elity III Rzeszy.
Bohaterów książki poznajemy 18.06.2022 roku właśnie w kompleksie Osówka. Są to: Radek Ossowski, Natasza Szatecka, Szymek Hawro, Bronia, Bartosz Rychter tj. Parker. Według Radka Ossowskiego w świetle zgromadzonych przez niego informacji między innymi z przesłuchań oficera SS Jakoba Sporenberga w Riese pracowano nad Dzwonem tj. Die Glock. Miał być to napęd antygrawitacji, który umożliwiał przenoszenie się w czasie i przestrzeni tj. do światów równoległych.
W trakcie zwiedzania atrakcji turystycznej Gór Sowich przez bohaterów książki dochodzi do dramatycznego w skutkach wydarzenia. Podczas eksplozji tuneli dochodzi do trzęsienia a stropy ulegają zawaleniu, odcinając turystów od świata i pozbawiają ich szans na ratunek. Robią wszystko by przeżyć, powoli uświadamiając sobie, że na powierzchni wydarzyło się coś, co sprawiło, że znany im świat przestał istnieć.
W wyniku podjętych działać udaje im się wydostać na powierzchnię. Z trudem przychodzi im zrozumieć, że rzeczywistość jaką znali kilka godzin wcześniej nie istnieje.
Grupa bohaterów zostaje połączona uczestnictwem w dramatycznych wydarzeniach i zdana na własne siły. Przemieszczają się po światach równoległych za pomocą tzw Dzwonu. W fabule książki pojawia się pandemia Covid -19, która wymknęła się spod kontroli. Bohaterowie po wydostaniu się z zasypanej Osówki lądują w alternatywnym świecie w rejonie miejscowości Rzeczka. Wita ich napis WSTĘP WZBRONIONY. OBSZAR ZAGROŻENIA COVID-19. GROZI ŚMIERCIĄ.
Opowiadanie „Projekt Riese” to połączenie prawdy i fikcji oraz niezliczonych teorii spiskowych, których źródła są niejasne, jak pomysł nazistowskich Niemiec na wybudowanie Kompleksu „Olbrzym" w Górach Sowich. Bohaterowie podróżują po światach równoległych, z zamiarem dotarcia do tego jedynego - szczególnego, który ma zakończyć ich tułaczkę. Nie znają realiów, do których trafiają.
Odwiedzają zarówno przestrzenie barbarzyńskie i zacofane, jak i te futurystyczne i nowoczesne. Potyczki, bójki, straty i kradzieże - do tego wszystkiego muszą się posunąć aby osiągnąć cel jakim jest zdobycie skutecznej szczepionki na koronawirusa i powrót do swojego świata. Śmierć zbiera okrutne żniwo. Zdobywają szczepionkę, ale kolejny nieprzewidywalny splot wydarzeń powoduje, że dwójka bohaterów Natasza i Parker bez ich woli docierają do linii czasu 0.0.000. Wita ich dziewicza przyroda i zupełne bezludzie.
Miejsca geograficzni prawdziwe w Górach Sowich przedstawione w omawianym utworze, niektóre z nich zostały wybrane do przejścia trasy V:
1. Podziemny Kompleks Gontowa - sztolnie w rejonie miejscowości Sowina, Sokolec,
2. Wieś Sowina - Sokolec na wschód od kompleksu Gontowa,
3. Kamionki wieś zwana wrotami Gór Sowich niedaleko miejscowości Pieszyce
4. Młyńsko 777m n.p.m. - zniesienie położone w północno- środkowej części pasma Gór Sowich ok,1,5 km od Wielkiej Sowy. Wzniesienie o słabo zaznaczonym szczycie. Zbocze opada w kierunku Rościszowa i Węglarza,
5. Ostra Góra 645m n.p.m. -(Spitzenberg) wzniesienie w północno zachodniej części Gór Sowich w masywie Włodarza w zakolu Walimki pomiędzy Walimiem a Rzeczką. Wzniesienie o stromych zboczach z płaskim, wyrazistym kopulastym wierzchołkiem.
Cytaty z książki Projekt Riese:
- Niekoniecznie-mówię – Po drodze mijaliśmy inne, mniejsze, odchodzące w bok korytarze.
- Możliwe,że prowadziły do Sobonia lub Rzeczki-dodaje Szymek. – I nie sprawdziliście ich?
- Hawro uznał,że najlepiej iść głównym tunelem. Spodziewał się,że trafimy prosto do Osówki i...
I co? - włącza się Radek. Wymieniamy się z Szymkiem krótkimi spojrzeniami.
- Zakładałem, że jeśli gdzieś będzie wyjście, to właśnie tutaj- mówi- W tej części kompleksu były najsolidniejsze umocnienia. Soboń walił się już wcześniej, a Gontowa była zamknięta, od kiedy pamiętam.
-Idziemy do Gontowej- postanowił w końcu.
-Dokąd ?- spytała Natasza.
- Schindelberg- powiedział Hawro.
-To góra w okolicy Sokolca, gdzie znajduje się inna część kompleksu. U nas niedostępna dla zwiedzających, ale na krzywy ryj da się wejść. Trzeba tylko otworzyć kraty, które bronią wstępu do jaskiń. Same sztolnie są niedostępne.
– I dlaczego idziemy akurat tam?
– Jeśli Niemcy wysadzili wejście, to możliwe, że zostawili jedno, by istniała droga ewakuacji dla tych, którzy nie zdążyli wyjść- odparł-Na ich miejscu wybrałbym właśnie Gontową.
-Bo? – Jest daleko od zabudowań i dróg. To chyba ostatnie miejsce, do którego trafiliby alianci.
Zaczęli oczyszczać drogę, usuwając mech i krzaki, które porosły wejście do sztolni. Chwilę zajęło im połamanie i odrzucenie dostatecznej części, by mogli w końcu wyjrzeć na powierzchnię. Parker rozejrzał się wokół, na próżno starając się wypatrzeć jakąś ścieżkę. Znajdowali się w środku gęstego lasu, który w tej trajektorii z pewnością przysłużył się temu, że nigdy nie odkryto wejścia do wąskich tuneli w szczycie Gontowej.
- Gdzieś tu powinien być szlak- odezwał się Hawro- zielony prowadzi do stacji kolejowej w Świerkach a czarny do Sowiny.
– Sowina. Na wschód od kompleksu.
-Skąd przyszliście- odezwał się
– Z Gór Sowich.
– Od pojawienia się omegi epsilonu większość czasu spędziliśmy w lasach - powiedział, grając na czas.
- Znaleźliśmy opuszczoną chałupę, tam się zadekowaliśmy.. Wychodziliśmy tylko po zapasy, tak jak dzisiaj. Gdzie jest ta chałupa? A stoi na wschód od Kamionek w okolicy Młyńska.
Cała okolica przywodziła na myśl nieskażoną niczym naturę. Gdzie wyrzuciła ich anomalia? To miejsce wyglądało na Genesis.
Po sprawdzeniu okolicy uznała, że znajduje się na stokach jakiegoś wzniesienia. Jeśli wyrzuciło ich gdzieś nieopodal miejsca, z którego wyruszyli, to powinna być teraz na obrzeżach parku krajobrazowego, na zboczu Góry Ostrej.
. . .
1. Podziemny Kompleks Gontowa - sztolnie w rejonie miejscowości Sowina, Sokolec, 2. Wieś Sowina - Sokolec na wschód od kompleksu Gontowa, 3. Kamionki wieś zwana wrotami Gór Sowich niedaleko miejscowości Pieszyce 4. Młyńsko 777m n.p.m. - zniesienie położone w północno- środkowej części pasma Gór Sowich ok,1,5 km od Wielkiej Sowy. Wzniesienie o słabo zaznaczonym szczycie. Zbocze opada w kierunku Rościszowa i Węglarza, 5. Ostra Góra 645m n.p.m. -(Spitzenberg) wzniesienie w północno zachodniej części Gór Sowich w masywie Włodarza w zakolu Walimki pomiędzy Walimiem a Rzeczką. Wzniesienie o stromych zboczach z płaskim, wyrazistym kopulastym wierzchołkiem.
- Możliwe,że prowadziły do Sobonia lub Rzeczki-dodaje Szymek. – I nie sprawdziliście ich?
- Hawro uznał,że najlepiej iść głównym tunelem. Spodziewał się,że trafimy prosto do Osówki i...
I co? - włącza się Radek. Wymieniamy się z Szymkiem krótkimi spojrzeniami.
- Zakładałem, że jeśli gdzieś będzie wyjście, to właśnie tutaj- mówi- W tej części kompleksu były najsolidniejsze umocnienia. Soboń walił się już wcześniej, a Gontowa była zamknięta, od kiedy pamiętam.
-Idziemy do Gontowej- postanowił w końcu.
-Dokąd ?- spytała Natasza.
- Schindelberg- powiedział Hawro.
-To góra w okolicy Sokolca, gdzie znajduje się inna część kompleksu. U nas niedostępna dla zwiedzających, ale na krzywy ryj da się wejść. Trzeba tylko otworzyć kraty, które bronią wstępu do jaskiń. Same sztolnie są niedostępne.
– I dlaczego idziemy akurat tam?
– Jeśli Niemcy wysadzili wejście, to możliwe, że zostawili jedno, by istniała droga ewakuacji dla tych, którzy nie zdążyli wyjść- odparł-Na ich miejscu wybrałbym właśnie Gontową.
-Bo? – Jest daleko od zabudowań i dróg. To chyba ostatnie miejsce, do którego trafiliby alianci.
Zaczęli oczyszczać drogę, usuwając mech i krzaki, które porosły wejście do sztolni. Chwilę zajęło im połamanie i odrzucenie dostatecznej części, by mogli w końcu wyjrzeć na powierzchnię. Parker rozejrzał się wokół, na próżno starając się wypatrzeć jakąś ścieżkę. Znajdowali się w środku gęstego lasu, który w tej trajektorii z pewnością przysłużył się temu, że nigdy nie odkryto wejścia do wąskich tuneli w szczycie Gontowej.
- Gdzieś tu powinien być szlak- odezwał się Hawro- zielony prowadzi do stacji kolejowej w Świerkach a czarny do Sowiny.
– Sowina. Na wschód od kompleksu.
-Skąd przyszliście- odezwał się
– Z Gór Sowich.
– Od pojawienia się omegi epsilonu większość czasu spędziliśmy w lasach - powiedział, grając na czas.
- Znaleźliśmy opuszczoną chałupę, tam się zadekowaliśmy.. Wychodziliśmy tylko po zapasy, tak jak dzisiaj. Gdzie jest ta chałupa? A stoi na wschód od Kamionek w okolicy Młyńska.
Cała okolica przywodziła na myśl nieskażoną niczym naturę. Gdzie wyrzuciła ich anomalia? To miejsce wyglądało na Genesis.
Po sprawdzeniu okolicy uznała, że znajduje się na stokach jakiegoś wzniesienia. Jeśli wyrzuciło ich gdzieś nieopodal miejsca, z którego wyruszyli, to powinna być teraz na obrzeżach parku krajobrazowego, na zboczu Góry Ostrej.
. . .